Սա է կյանքը

Այս զվարճալի, բայցև թախծոտ վավերագրության հինգ հերոսներն էլ ապրում են արևելյան Վրաստանի Թելավ քաղաքում: Նրանցից երկուսը գերմանացի են: Մեկը՝ նախկին հրշեջը, ով ժամանակին մի ամբողջ թանգարան է փրկել կրակից, այժմ դաշնամուր է նվագում բարեգործական տանը: Նա ապրում է պահածոների վաղուց լքված գործարանում և երազում է հավերի ֆերմա հիմնել: Երկրորդ գերմանացին արդեն քսան տարի է էլեկտրականություն չունի, այդ իսկ պատճառով ինքն է էլեկտրաէներգիա գեներացնող վառարան հորինել: Իր կիսաքանդ տունը նա անվանում է «ջարդված Խորհրդային Միության» խորհրդանիշ: Երրորդ հերոսը ևս «տնային» խնդիր ունի. նրա տունն անմխիթար վիճակում է, բայցև պետության կողմից պաշտպանվող պատմական հուշարձան է: Ու հենց մեր հերոսը փորձում է մի բան վերանորոգել, քաղաքապետարանն անհապաղ տուգանում է նրան: Չորրորդը՝ նախկին ինժեներն ու դասախոսը, նախընտրում է ողջ օրը մնալ տանը, ռոք լսել ու փնթփնթալ: Սակայն նա էլ երազում է էլիտար լողավազան բացել Թելավիում և ջանում է գտնել 1 մլն դոլար ներդրողին: Ի հակառակ նրան՝ հինգերորդ հերոսն արդեն իսկ հաջողակ ֆերմեր ու գործարար է: Նրան աշխատուժ է հարկավոր, բայց ոչ ոք չի ուզում աշխատել: Այդ իսկ պատճառով նա առանձնանում է իր ֆերմայի փոքրիկ մատուռում, որ աղոթի ավելի լուսավոր գալիքի համար:

Պարգևներ
Լավագույն վավերագրություն, Ազգային մրցույթ, Թբիլիսիի ՄԿՓ, Վրաստան, 2016
Ժյուրիի հիշատակում, Camerimage ՄԿՓ, Բիդգոշ, Լեհաստան, 2017