Մարդը, որ փնտրում էր իր որդուն

Մարդը, որ փնտրում էր իր որդուն
L’homme qui cherchait son fils
Ֆրանսիա/ Չինաստան, 2020, 76’
չինարեն՝ անգլ․/ հայ․ ենթագրերով

Ռեժիսորներ՝ Դելֆին Դելոժե, Ստեֆան Կոռեա
Օպերատոր՝ Ստեֆան Կոռեա
Պրոդյուսերներ՝ Ժուլիետ Գիգոն, Պատրիկ Վինոքուր, Ժան-Ֆրանսուա Օմեթր
Մոնտաժող՝ Դելֆին Դելոժե
Արտադրող ընկերություն՝ Quark productions
Վուի մեկամյա որդուն առևանգել են գիշերվա կեսին և ամենայն հավանականությամբ՝ վաճառել մեկ այլ ընտանիքի։ Տասը տարի անց Վուն դեռ որդուն գտնելու հույսեր ունի։ Նա ճամփորդում է իր հեծանիվով Չինաստանով մեկ՝ մարտահրավեր նետելով հասարակության ու իշխանությունների անտարբերությանն ու անգործությանը։ Սակայն տասը տարի տևող ապարդյուն որոնումներից հետո Վուն հետզհետե սկսում է հուսահատվել․․․

Պարգևներ

Ժյուրիի գլխավոր մրցանակ, Միջազգային մրցույթ, «Մեկ աշխարհ» կինոփառատոն, Չեխիա, 2021; Գլխավոր մրցանակ – «Ոսկե օբյեկտիվ», «Միլենիում» կինոփառատոն, Բրյուսել, Բելգիա, 2021։

Դելֆին Դելոժե

Դելֆին Դելոժեն ֆրանսիացի կինոռեժիսոր ու լրագրող է։ Նրա անդրանիկ «Այսօր Լոնդոն չկա» ու «Բարբարոսական ուղևորություն» ֆիլմերն ընդգրկվել և պարգևատրվել են բազմաթիվ կինոփառատոներում, ինչպիսիք են Կաննի կինոփառատոնի ACID բաժինը, Նյու Յորքի կինոփառատոնը, «Վիզյոն դյու րիլ»-ը, ԴոկԼիսբոան, Պեզարոն և այլն։ Նա նաև արժանացել է Ալբեր Լոնդրեի մրցանակին, Նյու Յորքի կինոփառատոնի «Լավագույն վավերագրական ֆիլմ» մրցանակին ու Սքեմի «Տարվա գործ» մրցանակին «Բարբարոսական ուղևորություն» ֆիլմի համար։ Նրա խաղարկային կարճամետրաժը՝ «Վագր»-ը, 2019 թվականին Կլերմոն-Ֆեռանի կինոփառատոնի շրջանակում արժանացել է Canal+-ի մրցանակին։

Ընտիր ֆիլմոգրաֆիա

Այսօր Լոնդոն չկա (2008), Վագր (2019), Բարբարոսական ուղևորություն (2014), Մարդը, որ փնտրում էր իր որդուն (2020):

Ստեֆան Կոռեա

Ստեֆան Կոռեան կինովավերագրող է, ով առավել հայտնի է իր հեռուստավավերագրությունների և դեբյուատյին «Կրծքից անդին» (2018) ֆիլմի համար։

Ընտիր ֆիլմոգրաֆիա

Կրծքից անդին (2018), Մարդը, որ փնտրում էր իր որդուն (2020):

Խաղաղեցնել ներքին խոզին/ Ang pagpakalma sa unos
Ֆիլիպիններ, 2020, 19’
ֆիլիպիներեն՝ անգլ․/ հայ․ ենթագրերով

Ռեժիսոր և պրոդյուսեր՝ Ջոաննա Վասքեզ Արոնգ
Օպերատորներ՝ Վիջայ Վիլլաֆրանկա, Պիյավիտ Թոնգսա-արդ, Ջեյմս Ռեյնոլդս, Մարկ Թոմաս, Քրիստիան Լինաբան, Քրիստոֆեր Դարզա
Մոնտաժողներ՝ Լոուրենս Ս․ Անգ, Պաո Դալիսայ Սանչեզ
Հնչյունային ռեժիսոր՝ Ակրիթչալերմ Կալայանամիթր
Արտադրող ընկերություն՝ Old Fool Films
2013 թվականին Հայյան թայֆունը, որը հայտնի է նաև Յոլանդա անունով, օրեր շարունակ ամայացնում էր Ֆիլիպինները՝ իր հետևից թողնելով ահռելի ավերածություններ։ Քաղաքները հիմնահատակ եղան և հազարավոր մարդիկ վախճանվեց։ Ընդամենը 19 րոպե տևող այս ֆիլմում ֆիլիպինցի կինոռեժիսոր Ջոաննա Վասքեզ Արոնգը հետադարձ հայացք է նետում այդ ժամանակներին։

Ավերակների սև ու սպիտակ պատկերների ներքո Վասքեզ Արոնգը վերհիշում է բնական աղետի շուրջ ծավալված սրտառուչ պատմություններն ու անարդարությունները, որոնք հետևանքն էին իր երկրում տիրող կաշառակերության։ Նա մտաբերում է սոցիալական այն համերաշխությունը, որ կար աղետից հետո, և իր հոգևոր մշակույթը, որը նշանակալի դեր է խաղում իր ֆիլմում։ Արդյունքը գրավիչ մի պատմություն է, որը չափազանց անձնական է և փորձում է հավասարակշռություն պահպանել սարսափի ու գեղեցկության միջև։ Այս հավասարակշռությունն արտահայտվում է նաև փլատակների ապշեցուցիչ լուսանկարների մեջ, որոնք ամենևին անտեղի չէին լինի որևէ թանգարանային հավաքածուում։

Պարգևներ

Ժյուրիի հատուկ մրցանակ – Կարճամետրաժ ֆիլմ, Սինեմալայա անկախ կինոփառատոն, Պասայ, Ֆիլիպիններ, 2020; Ժյուրիի գլխավոր մրցանակ – Լավագույն կարճամետրաժ վավերագրություն, Սլամդենս կինոփառատոն, Փարք Սիթի, ԱՄՆ, 2020։

Ջոաննա Վասքեզ Արոնգ

1970 թվականին Ֆիլիպիններում ծնված Ջոաննա Վասքեզ Արոնգը, նախքան կինոռեժիսոր դառնալը, քաղաքագետի/ միջազգայնագետի կրթություն է ստացել Բոսթոնի քոլեջում, այնուհետ՝ մագիստրոսի աստիճան Լոնդոնի տնտեսագիտության դպրոցում որպես զարգացման ու շրջակա միջավայրի մասնագետ։ 2002 թվականից ի վեր նա ֆիլմեր է նկարում և ի լրումն այլ կինոնկարների՝ հեղինակել է «Նեո-Լաունջ»-ը (2007) և «Յուգոն Յիշան»-ը (2008):

Ֆիլմոգրաֆիա

Տաճարը (2005), Լաո Շան, Լաո Յին (2006), Նեո-Լաունջ (2007), Յուգոն Յիշան (2008), Կիրակնօրյա դպրոց (2010), Խաղաղեցնել ներքին խոզին (2020):

Ֆիլմոգրաֆիա

Տեղ մի հոգու համար (2015), Փոքրիկ ծովափ (2016), Տիխոնի երեք կյանքերը (2017), Լատիֆ Կազբեկովի թղթե աշխարհները (2019):

Լատիֆ Կազբեկովի թղթե աշխարհները
Бумажные миры Латифа Казбекова
Ուկրաինա/ Ղազախստան/ Ռուսաստան, 2019, 21’
ռուսերեն՝ անգլ․/ հայ․ ենթագրերով

Ռեժիսոր և սցենարի հեղինակ՝ Սոֆյա Լեոնիդովա
Պրոդյուսեր՝ Սերգեյ Բրիտվին
Օպերատոր՝ Ալեքսեյ Տաբակով
Մոնտաժող՝ Սոֆյա Լեոնիդովա
Կոմպոզիտոր՝ Ալեքսանդր Լենիչկո
Հնչյունային ռեժիսորներ՝ Նիկիտա Պուգաչ, Դանիիլ Մունիրով
Սա ղազախ-ռուսաստանցի նկարիչ Լատիֆ Կազբեկովի դիմանկարն է։ Մենք կհանդիպենք նրան իր ստուդիայում՝ մի վայրում, որտեղ արտաքին աշխարհը միախառնվում է ներքինին։ Որտեղ նկարչության արդյունքն ընդամենը ստեղծագործական գործընթացի պատճառ է։ Թղթե ռելիեֆներ, խորաթափանց նկարներ, հեղինակային թղթագործություն ու անվերջ հարցեր։ Սա փորձ է բացահայտելու արվեստի բնույթը և հասկանալու, թե ինչպես են ծնվում թղթե աշխարհները։

Սոֆյա Լեոնիդովա

Սոֆյա Լեոնիդովան ծնվել է 1994 թվականի մայիսի 25-ին Ուկրաինայի Խարկով քաղաքում։ Ներկայիս պահին նա ուսանում է Կինոյի և հեռուստատեսության ինստիտուտի կինոռեժիսուրայի բաժնում և աշխատում է «Կինոսվոդ» ստուդիայում։

Ֆիլմոգրաֆիա

Տեղ մի հոգու համար (2015), Փոքրիկ ծովափ (2016), Տիխոնի երեք կյանքերը (2017), Լատիֆ Կազբեկովի թղթե աշխարհները (2019):